Οι ιστορίες των Ινδιάνων της Βορείου Αμερικής απασχόλησαν και απασχολούν ακόμη ιστοριοδίφες, φιλοπερίεργους, αλλά και ανθρώπους για τους οποίους η μνήμη γίνεται οι φλέβες της ζωής, μιας και αυτές καθαιρούν την συσσώρευση των εξουσιαστικών ακαθαρσιών απ’ την μετώπη του χρόνου. Εύλογα, λοιπόν, είναι ένα ζήτημα με το οποίο συχνά πυκνά καταπιάνονται και οι αναρχικοί. Στα λόγια, μάλιστα, πολλών αρχηγών των ελευθέρων φυλών της Βορείου Αμερικής συναντάμε μια σοφία απαράμιλλης αμεσότητας, ειλικρίνειας και ομορφιάς.
Ας ξεκαθαρίσουμε βέβαια, πως η έννοια του αρχηγού είχε εντελώς διαφορετική σημασία στην κουλτούρα των Ινδιάνικων φυλών από την αντίστοιχη που έχει στον πολιτισμό, όπως αυτή διαμορφώθηκε εδώ και χιλιετηρίδες κράτους και εξουσίας. Πρώτα απ’ όλα, η θέση του αρχηγού αποδίδονταν σε αυτόν που έχαιρε της πλήρους εμπιστοσύνης ολόκληρης της φυλής και σε καμμία των περιπτώσεων δεν την κέρδιζε κάποιος με ισχύ, δόλο ή ακόμη και ψηφοφορία. Απαιτούνταν δηλαδή συναίνεση. Ωστόσο, θα μπορούσε εύλογα να πει κανείς πως, ακόμη και έτσι, η έννοια του αρχηγού διαθέτει εξουσιαστική χροιά ή πως στην τάδε ή στην δείνα φυλή Ινδιάνων συνέβαινε εκείνο ή το άλλο αρνητικό στοιχείο∙ ίσως πάλι να θεωρεί την θέση της γυναίκας προβληματική ή πολλά ακόμη σημεία να χρήζουν ενδελεχών συζητήσεων και τοποθετήσεων, προφορικών και γραπτών. Εξ άλλου, αυτός δεν είναι και μόνος δρόμος για το προχώρημα της αναρχικής θεώρησης;
Απ’ την πλευρά μας θεωρούμε πως η διάσωση της μνήμης των απανταχού γης ελευθέρων φυλών, ως κομμάτι της αναρχικής θεώρησης, αποτελεί σκοπούμενο θεμελιώδους σημασίας. Ας δούμε, λοιπόν, παρακάτω τρεις τοποθετήσεις Ινδιάνων σε χαλεπούς καιρούς τόσο για τους ίδιους, όσο και για τα υπόλοιπα μέλη της φυλής τους.
Ο Τεκούμσε, αρχηγός της φυλής των Σόνι και ικανός ρήτορας, προσπάθησε να ενώσει τους Ινδιάνους ενάντια στον αμερικανικό κρατισμό: Ο τρόπος –ο μοναδικός τρόπος– να ελέγξουμε και να εξαλείψουμε αυτό το κακό είναι όλοι οι Ινδιάνοι να διεκδικήσουμε το δικαίωμα να χρησιμοποιούμε αυτή τη γη από κοινού και επί ίσοις όροις, όπως συνέβαινε παλιότερα. Η γη ποτέ δεν μοιράζεται, αλλά η χρήση της ανήκει σε όλους τους Ινδιάνους. Καμία φυλή δεν έχει το δικαίωμα να την πουλήσει ούτε καν σε άλλη φυλή κι ακόμη περισσότερο σε ξένους σαν και αυτούς, που τα θέλουν όλα και δεν συμβιβάζονται με τίποτε λιγότερο.
Η «Οχιά», ένας εκατοχρονίτης άντρας της φυλής των Κρικ, αντέδρασε στην επεκτατική πολιτική του κράτους των Η.Π.Α λέγοντας: Αδέλφια! Άκουσα πολλά λόγια από τον μεγάλο λευκό πατέρα μας (2). Όταν πρωτοήρθε, πέρα από τον ωκεανό, δεν ήταν παρά ένας μικρός άνθρωπος… πολύ μικρός. Τα πόδια του ήταν πιασμένα απ’ το μακρύ ταξίδι μέσα στο μεγάλο του πλοίο και εκλιπαρούσε για μια μικρή γωνιά να ανάψει μια φωτιά να ζεσταθεί… Όταν όμως ο λευκός άνθρωπος ζεστάθηκε από τη φωτιά των Ινδιάνων και γέμισε το στομάχι του με το καλαμπόκι τους, τότε τρανώθηκε. Μ’ ένα βήμα δρασκέλισε τα βουνά και τα πόδια του σκέπασαν τις πεδιάδες και τις κοιλάδες. Το χέρι του άρπαξε την ανατολική και την δυτική θάλασσα και το κεφάλι του ακούμπησε στο φεγγάρι. Έπειτα έγινε ο μεγάλος πατέρας μας. Αγαπούσε τα ερυθρόδερμα παιδιά του και γι’ αυτό έλεγε: «Απομακρυνθείτε λίγο περισσότερο για να μη σας πατήσω». Αδέλφια! Έχω ακούσει τον μεγάλο πατέρα μας να βγάζει πολλούς λόγους. Όλοι άρχιζαν και τελείωναν πάντα ως εξής: «Πηγαίνετε λίγο πιο πέρα. Είστε πολύ κοντά μας».
Ο Κάρλεϊ, αρχηγός της φυλής των Κρόκερ (κουρούνες) αρνήθηκε το 1912 να παραχωρήσει περισσότερη γη της φυλής του στην αμερικάνικη κυβέρνηση. Η απάντηση του ήταν η εξής: Αυτή η γη που βλέπετε δεν είναι συνηθισμένη γη. Είναι η στάχτη από το αίμα των προγόνων μας, τη σάρκα και τα κόκκαλα τους. Πολεμήσαμε και ματώσαμε για να την υπερασπιστούμε. Πρέπει να σκάψετε βαθιά κάτω απ’ την επιφάνεια της, για να βρείτε τη γη της φύσης, αυτό το στρώμα που πατάτε είναι από τον λαό μας. Αυτή η γη που βλέπετε περιέχει το αίμα και το θάνατο μου. Είναι ιερή και δεν θέλω να δώσω κανένα της κομμάτι.
Σχετικά βιβλία:
-Λαρς Πέρσον Άκου λευκέ!
-Howard Zinn Ιστορία του λαού των Ηνωμένων Πολιτειών.
[1] Στίχος απ’ το ποίημα «Τα μοκασίνια μου» του Ινδιάνου Ντιουκ Ρέντμπερντ,
[2]Δεν είδαν βεβαίως όλοι οι Ινδιάνοι με καλό μάτι τον χαρακτηρισμό τους από τους λευκούς αξιωματούχους ως «παιδιά» και του προέδρου ως «Πατέρα». Χαρακτηριστική είναι η αντίδραση του Τεκούμσε στην συνάντηση του με τον Γουίλιαμ Χένρι Χάρισον, πολέμιο των Ινδιάνων και μελλοντικό πρόεδρο των Η.Π.Α, όταν ο διερμηνέας είπε στον Τακούμσε: «Ο Πατέρας σου, σου ζητά να καθίσεις», εκείνος απάντησε: «Ο Πατέρας μου! Ο Πατέρας μου είναι ο ήλιος και μάνα μου η γη και στον δικό της κόρφο θ’ αναπαυτώ».
πηγή:σύντροφοι για την Αναρχική απελευθερωτική δράση.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Για οποιαδήποτε πληροφορία ή ερώτηση στείλτε email στο dikaexarchion@gmail.com.