Τετάρτη 1 Ιανουαρίου 2014

Να σκάψουμε πιο βαθειά (ευχές)


Δεν ζητώ και δεν περιμένω τίποτα από τον καινούργιο χρόνο. Τίποτα από αυτά που οι περισσότεροι από εμάς εύχονται και ελπίζουν να τους φέρνει κάθε καινούργιος χρόνος: αυτός που μόλις μας ήλθε, αυτοί που έφυγαν και αυτοί που θα έλθουν. Έχω αρκετά και μου λείπουν επίσης περισσότερα. Μα αυτά κανένας άγιος βασίλης δεν μπορεί να τα φέρει γιατί είναι βαθειά μέσα μου κρυμμένα. Το σημαντικό είναι ακόμη πως αυτά που μου λείπουν δεν μοιράζονται. Έτσι ούτε μπορώ να δώσω από αυτά αλλά και ούτε να πάρω κανενός άλλου το περίσσευμα.

Έτσι η όποια αλληλεγγύη μου περιορίζεται στο να μοιράζομαι αυτά που διαθέτω ανά χείρας. Μπορώ να δώσω λίγο από το κρασί μου, μερικά από τα προϊόντα του περιβολιού μου, λίγο ζεστό φαγητό. Και να πάρω επίσης όσα μου προσφερθούν. Αυτή η ανταλλαγή είναι που κάνει τα υλικά αγαθά να έχουν μια βαθύτερη αξία. Αξίζει όχι ό,τι αγοράζεις ή πουλάς, αλλά ό,τι χαρίζεις από το υστέρημα ή το πλεόνασμά σου. 

Υπολείπονται όμως αυτά που δεν μπορούμε να χαρίσουμε ή να ανταλλάξουμε. Όπως για παράδειγμα η αισιοδοξία, η ελπίδα, η πίστη σ' ένα κοινό όραμα. Είναι τα "αγαθά"-αρετές που δεν αποκτώνται παρά μόνο μέσα από μια άλλη διαδικασία κοινωνικού και ατομικού μετασχηματισμού. Και φυσικά σε αυτή την πορεία της ατομικής και συλλογικής ανύψωσης όλοι είμαστε καλεσμένοι. Όπως όλοι απολαμβάνουμε τον αέρα, το φώς του ηλίου, το άπειρο του ουρανού.

Έχουμε λοιπόν πολλά και τα περισσότερα είναι κρυμμένα μέσα μας. Στο βαθμό που θα τα ανακαλύπτουμε θα απελευθερωνόμαστε όλο και περισσότερα από τα χρειώδη αλλά και το φόβο της απώλειας ή της στέρησής των. Και συνάμα θα οδηγούμεθα σε μια ολοκλήρωση, θυσιάζοντας το εγώ σε όφελος του συνόλου.

Να σκάψουμε πιο βαθειά μέσα μας. Και θα ανακαλύψουμε τον απωθημένο παιδικό μας κόσμο αυτόν της αθωότητας και της ελπίδας.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Για οποιαδήποτε πληροφορία ή ερώτηση στείλτε email στο dikaexarchion@gmail.com.