Σα νεκρός μου φαίνεται πια ο χρόνος, γι αυτό και η σιωπή των ημερών. Η μήτρα της Ιστορίας δεν γεννά τίποτα τούτη τη στιγμή σε αυτή τη χώρα. Και ήρθε η μαύρη επέτειος της σφαγής του Διστόμου να με ανασηκώσει λίγο, αλλά μόνο για να αποδώσω στον καθένα αυτά που του αξίζουν.
Μια σειρά απογοητεύσεις τον τελευταίο καιρό, όπως το φιάσκο μιας μεγάλης απεργίας που δεν έγινε ποτέ και η αδιαμφισβήτητη προδοσία σύσσωμης της κοινοβουλευτικής Αριστεράς, αλλά και η ενδοτικότητα αυτού του λαού, είτε η απόλυτη ανηθικότητα του....
που δηλώνεται με την αδιαφορία για τον πόνο του άλλου, του άλλου που μπορεί να είναι δίπλα σου, και ίσως και εσύ ο ίδιος αύριο κιόλας, όλα αυτά ρίχνουν ένα βαρύ, συννεφιασμένο πέπλο πάνω από την Ελλάδα. Κι έρχεται η επέτειος της σφαγής, μιας από τις τόσες και τόσες θυσίες των τύποις μόνο προγόνων που αντιστάθηκαν μέχρι τέλους, για να μικρύνει ακόμα περισσότερο το έτσι κι αλλιώς ανύπαρκτο ανάστημα αυτού του σημερινού υποτιθέμενου ελληνικού λαού.
Πράγματι, τίποτα δεν πήγε χαμένο: ούτε η διευρυμένη αστικοποίηση, ούτε το καταναλωτικό μοντέλο, ούτε το ξέπλυμα των δωσιλόγων, ούτε η Βάρκιζα, ούτε τα καινούργια μοντελάκια αυτοκινήτου που τόσο λάτρεψες, ούτε το γκρικ καμάκι της βαριάς μας βιομηχανίας του ξεκωλοτουρισμού, όλα είναι εδώ!
Ένα σιχαμένο ανθρωπάκι, που αν θυμηθεί το Ζάλογγο θα είναι είτε για να το χλευάσει ως μυθική κατασκευή, είτε για να το στήσει καραγκιόζ μπερντέ στο θέατρο του εθνικοφασισμού.
Ένα φοβισμένο ανθρωπάκι που όμως δεν του αξίζει να ζει, έτσι είπε ο Κάλβος, δεν του αξίζει να ζει.
Από το Ζάλογγο ως το Δίστομο, αυτή η Ιστορία δεν σου αξίζει. Και θα πληρώσεις το τίμημα αργά ή γρήγορα, εσύ ή και τα παιδιά σου. Μέρα τη μέρα με την κακία, την αδιαφορία, την ανοχή, τη σιωπή, το φόβο, την ηλιθιότητα που δεν συγχωρείται, χώνεσαι ακόμα πιο βαθιά στο λάκκο που σκάβεις ο ίδιος και θα γίνει ο τάφος σου. Από την κρησάρα της Ιστορίας θα περάσουμε όλοι, μα όλοι, και τα σκάρτα θα ξεχωρίσουν από τον ανθό. Ότι είπες και ότι έκανες, ότι δεν είπες και ότι δεν έκανες, όλα είναι εδώ. Και μην τολμήσεις να διανοηθείς οτι είσαι απόγονος αυτών των ταπεινών και ανώνυμων ηρώων, που προτίμησαν το γκρεμό από τη δουλεία, που προτίμησαν τον πιο βίαιο θάνατο από την υποταγή, που διάλεξαν την υπερηφάνεια και την αξιοπρέπεια και περιφρόνησαν την ίδια τη σύντομη βιολογική ζωή τους.
Να αναπνέεις είναι πολύ εύκολο, εξάλλου το βρήκες έτοιμο, δεν χρειάζεται προσπάθεια. Να είσαι Άνθρωπος κερδίζεται, πρέπει να κοιτάς ψηλά, είναι ζήτημα επιλογής.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Για οποιαδήποτε πληροφορία ή ερώτηση στείλτε email στο dikaexarchion@gmail.com.